Είμαι λογίστρια και έχω δουλέψει σκληρά πολλά χρόνια σε ιδιωτικές εταιρείες με εξαντλητικά ωράρια για να βγάλω το ψωμί μου! Δεν έχω στην κατοχή μου κανένα περουσιακό στοιχείο και από τον Ιούνιο του 2011 είμαι άνεργη, γραμμένη στα μητρώα του ΟΑΕΔ και ψάχνω ανεπιτυχώς για δουλειά! Όσο εργαζόμουν σε μεγάλη πολυεθνική εταιρεία μου είχαν ανοίξει έναν λογαριασμό μισθοδοσίας στην τράπεζα Κύπρου και κάθε μήνα μου κατέθεταν τον μισθό μου. Ωραίες εποχές τότε, είχαμε δουλειά και μισθό! Άγνωστες λέξεις τώρα αυτές για εμένα! Δεν είχα χρόνο βέβαια όσο δούλευα, ενώ αντίθετα τώρα έχω άπειρο! Η έλλειψη χρόνου πάντως, εμένα προσωπικά μου στοίχισε πολύ ακριβά! Πραγματικά πολύ ακριβά και συγκεκριμένα: 40.000 ευρώ χαμένα, πεταμένα λεφτά που είχα άμεση ανάγκη στην κατάσταση που ζω σήμερα να είναι ξερόφυλλα στον άνεμο και να μου λένε κατάμουτρα «Ας πρόσεχες»!

Πώς έγινε αυτό ακριβώς;

To 2006 πούλησα ένα διαμέρισμα στο Νέο Ηράκλειο που είχα από κοινού με τον άντρα μου λόγω διαζυγίου! Τα λεφτά από την πώληση αυτή τα έβαλα σε λογαριασμό προθεσμίας στην τράπεζα Κύπρου που είχα και τον λογαριασμό μισθοδοσίας μου! Από τότε ανανέωνα συστηματικά τις προθεσμιακές μου καταθέσεις, πάντα ορισμένης διάρκειας και σταθερού επιτοκίου. Μετά από τόσα χρόνια είχα αναπτύξει σχέσεις συνεργασίας και εμπιστοσύνης με τους υπαλληλους της τράπεζας Κύπρου που παρέμεναν οι ίδιοι όλα αυτά τα χρόνια και ήταν πολύ ευγενικοί μαζί μου, πάντα πρόθυμοι, χαμογελαστοί και με εξυπηρετούσαν και τηλεφωνικά σε ό,τι χρειαζόμουν (πχ. τις ανανεώσεις των προθεσμιακών καταθέσεων). Αυτές τις απλές συναλλαγές τις εκτελούσαν με fax που έστελνα εγώ στο fax του καταστήματος ή ακόμα και τηλεφωνικά! Ούτε καν περνούσε από το μυαλό μου ότι η «ευελιξία» τους αυτή θα μου στοίχιζε 40.000 ευρώ, τους κόπους μιας ζωής!

Όταν λοιπόν, τον Μάιο του 2011, τηλεφώνησε στο κινητό μου ο υπάλληλος του συγκεκριμένου καταστήματος, θεώρησα ότι ήταν μια κουβέντα «ρουτίνας» σχετικά με τις προθεσμιακές καταθέσεις και τα ισχύοντα επιτόκια. Από διαβολική σύμπτωση πλησίαζε και μια λήξη μέσα στον μήνα Ιούνιο 2011. Μου είπε λοιπόν ότι με την ευκαιρεία της επερχόμενης λήξης της προθεσμιακής μου κατάθεσης, ήθελε να με ενημερώσει και να μου προτείνει: «ένα καινούριο, εξαιρετικό προϊόν, παραπλήσιο της προθεσμιακής κατάθεσης, πενταετούς διάρκειας με σταθερό επιτόκιο 6,5%, με καταβολή του τόκου στο εξάμηνο και λήξη στις 30-6-2016». Μου είπε ότι το πρότειναν μόνο σε εκλεκτούς πελάτες της τράπεζα! Και μου έκαναν την τιμή να το προτείνουν και σε εμένα και πρέπει να αισθάνομαι περήφανη για αυτό! Μου είπε ότι είναι μια καταπληκτική ευκαιρεία για μια τοποθέτηση των χρημάτων μου, χωρίς κανένα ρίσκο και δεν έπρεπε να την χάσω με τίποτα! Η μόνη προϋπόθεση ήταν να μην χρειαστά τα χράματα αυτά για μια πενταετία. Μου είπε ότι τα χρήματα έχουν εξασφαλισμένη απόδοση σε όλη τη διάρκεια της πενταετίας το 6,5% και ότι τα χρήματα μου θα ήταν στο τελος της πενταετίας διαθέσιμα άμεσα στον λογαριασμό, ελεύθερα στις 30-6-2016! Ότι ο τόκος θα μπαίνει κάθε εξάμηνο στο ταμιευτήριο και θα είναι σταθερός σε όλη τη διάρκεια της πενταετίας. Ότι δεν έχω να φοβηθώ τίποτα γιατί η τράπεζα Κύπρου εξασφαλίζει το κεφάλαιο μου, αρκεί να μην χρειαστά τα χρήματα πριν την πενταετία!

Απάντησα ότι θα το σκεφτώ και θα σας απαντήσω (πάντα τηλεφωνικά και πάντοτε από μακριά). Τις αμέσως επόμενες ημέρες ξανατηλεφώνησε ο ίδιος υπάλληλος και με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα να προσπαθεί με κάθε τρόπο να με πείσει για την ασφάλεια της κατάθεσης αυτής που λέγεται ΜΑΕΚ! Έτσι μπήκαν τα ΜΑΕΚ στη ζωή μου!

Στο τρίτο ή τέταρτο τηλεφώνημα που είχα από τον ίδιο υπάλληλο μέσα σε 15 ημέρες και για να τον αποφύγω (γιατί δεν είχα χρόνο να περάσω από το κατάστημα να ενημερωθώ περαιτέρω, όπως ο ίδιος μου πρότεινε) του είπα (την αλήθεια) ότι δεν έχω χρόνο να περάσω από το κατάστημα και να τα συζητήσουμε από κοντά. Κι όμως παρά ταύτα επέμεινε ότι δεν πειράζει θα μου στείλει την αίτηση τηλεφωνικά αφού ο ίδιος τη γράψει και θα μου την περάσει με fax για να μην κάνω κανένα κόπο να περάσω από το κατάστημα! Η αλήθεια είναι ότι μου έμεινε μια απορία γιατί επιμένει τόσο πολύ να μπω σε αυτή την κατάθεση. Σκέφτηκα λοιπόν πολύ απλοϊκά και είπα «να δεις επιμένει τόσο πολύ γιατί βαριέται κάθε τρεις και λίγο να μπαίνει στον κόπο με τις προθεσμιακές καταθέσεις που έκανα και θέλει να ξελαφρώσε». Πόσο βαθειά νυχτωμένη ήμουν τότε!

Το έμαθα πολύ αργότερα όταν άρχισαν να σκάνε το ένα μετά το άλλο τα θέματα της τράπεζας Κύπρου. Ξαφνικά κατάλαβα ότι «υφάρπαξε τα χρήματά μου με δόλιο τρόπο και τα τοποθέτησε σε ένα προϊόν εν αγνοία μου που ήταν εξαιρετικού ρίσκου». Βασικά τα ΜΑΕΚ είναι ένα προϊόν που το μόνο χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι το ρίσκο!

Την συνέχεια της ιστορίας λίγο πολύ την ξέρετε όλοι...

Φυσικά το όνομα του υπαλλήλου όπως και του υποκαταστήματος είναι στη διάθεση των δικαστικών λειτουργών. Θα κώνω τα πάντα μαζί με όλους εσάς που έχετε μια παρόμοια ιστορία να διηγηθείτε για να ακουστούμε και να βρούμε το δίκιο μας!